Stanthorpe

Vrijdag 12 oktober, Stanthorpe, we hebben een walvis gezien en kangeroes!!

Waar waren we? Oh ja, zondag in Brisbane. Bij terugkomst in het hotel waren de dames ook wakker en gingen we wachten op het afleveren van de auto. Die zou om 11.30 uur bij het hotel gebracht worden maar alles wat er kwam... geen auto! Matt van de receptie belde Hertz voor ons, ze wisten wel dat we een auto zouden krijgen maar niet dat die bezorgd zou moeten worden en aangezien Hertz slechts 2 straten van het hotel aflag gingen Peter en ik er maar met de benewagen naar toe. Daar aangekomen bleek dat er toch iemand met onze auto onderweg was naar het hotel. We wachten rustig af en hadden leuk contact met Steve over de verzekering. We namen de meest uitgebreide dekking want ja, die overstekende kangaroe's. Steve bleef maar zeggen 'don't kill our wildlife!!'. Een leuke kerel. Alle Aussies zijn ontzettend releaxed en vriendelijk, een volk naar mijn hart. En een enorm goed gevoel voor humor. Peter reed ons, door de stad, links met het stuur rechts, terug naar het hotel en met het zweet op het voorhoofd en in de handen kwamen we daar aan. Dat viel nog niet mee. We trokken toen de shoppingschoenen aan voor lunch/ontbijt en boodschappen. In Queen Street is een enorme Mall (1500 winkeltjes) en in het midden daarvan een hele verdieping met rondom afhaaleettentjes uit alle landen van de wereld. In het midden van die verdieping een groot terras waar je dan kan eten. We liepen rond en kozen uiteindelijk voor een leuke chinese aanbieding voor $ 7.95 pp kreeg je rijst en daarbij drie gerechten naar keuze. We kozen alles naar eigen smaak en het was heerlijk! Daarna verder de winkels langs en ik kocht... jawel.... eindelijk een Aussiehoed! Ik had er op Terschelling al bij staan watertanden maar daar waren ze zooooo duur!! En hier een stuk minder. Nu loop ik dus als een echte Aussie door het land. Geweldig. In diezelfde winkel hadden ze de meest idiote souvenirs dus we sloegen groot in. Wat dacht je van een geldbuidel van kangeroetestikel?? (Niet gekocht hoor, Peter vond het te zielig). Met tassen vol gingen we, via een koffiestop, terug naar het hotel voor een middagdutje. De jetlag is er nog niet helemaal uit maar het hoofd wordt wel steeds helderder. 's Avonds aten we op de pier, buiten, met uitzicht op de verlichte Storybridge als afscheid van Brisbane. Wat een geweldige stad!

Dinsdagmorgen 9 oktober na wakker worden etc. belde ik de receptie en liet de koffers halen en de auto voorrijden. Echt waar!! Het was dan ook een bijzonder sjiek hotel. Niet helemaal wat we gewend zijn vrees ik. Peter en ik hadden 's ochtends al broodjes gehaald en fruit voor een picnic onderweg dus we konden meteen op pad. Voorzichtig reed Peter ons de stad uit en in een buitenwijk van B'bane deden we wat autorij-oefeningen, bochtjes etc. Eerst Peter en toen ik. Toch nog wel heel moeilijk. Daarna gingen we door naar Kingscliff waar we een prachtige cabin kregen. Heel klein maar alles er op en er aan inclusief de door mij zo geliefde veranda. 's Middags even langs de oceaan -ja hij is echt zo blauw!! YES!- en naar een enorme supermarkt voor de eerste boodschappen. Daar kochten we ook een eigen koelbox en thermosfles voor de picnics waarvan er zeker nog vele zullen volgen. 's Avonds vroeg naar bed.

Woensdagochtend 10 oktober op weg naar het eerste verzoeknummer; Byron Bay. Via de kustweg reed ik er naar toe en het ging al beter dan de dag ervoor. Tegen de middag kwamen we er aan en we besloten de 'Rainforrest Walking Track' te doen. Er stond een bordje bij 'steep' maar dat zou toch wel meevallen?? Nou... niet dus. Het was echt stijl maar ook verschrikkelijk mooi. Ongeorganiseerd bos, oer, tientallen vogels waarvan we er 2 soorten kennen en af en toe een glimp van de zee. Prachtig. Het ging in een langzaam maar gestaag tempo omhoog en de beloning was de vuurtoren met rondom uitzicht op zee. We aten een broodje, dronken nog meer water, een ijsje er achteraan en toen maar eens uitkijken over zee. Een man naast ons had het over een whale. Ik dacht 'zou het een geintje zijn?' Toch maar even kijken en ja hoor, een walvis, zomaar in zee! Fantastisch. Met het blote oog redelijk en met de verrekijkers goed te zien. We genoten (dit woord komt denk ik nog vaker voor in dit verslag). Terug via de gewone weg naar de auto en via de kustweg weer naar huis. Een topdag.

Donderdag 11 oktober, naar Stanthorpe, Kangaroe's. 's Ochtends alweer vroeg op. Alles was rap ingepakt en om 09.15 uur zaten we in de auto. We hadden gekozen voor een weg 'binnendoor'. En wat weer een goede keuze. Eerst door Rainbow-country en later door de Darling Downs. Beide even mooi als ze klinken. Bij de Clarrie Hall Dam dronken we koffie uit onze eigen faciliteiten en in het gezelschap van een enorme schooiende haan en een Butcherbird. In Kyogle stopten we voor de picniclunch bij de zoveelste Creek. Daar stikt het van, Creeks en mooie houten bruggen er overheen. Genieten. Ook kwamen we door een bosgebied wat afgebrand was, het smeulde nog. Later hoorden we dat dat een gecontroleerde brand was geweest. In the middle of nowhere begon de auto te piepen en gaf de code DTE 79. Geen paniek! Boekje erbij, zoeken. Het bleek te betekenen Distance To Empty = 79 km. De tank was dus bijna leeg. Gelukkig was in Legume een 'general store' annex 'postoffice' annex videoverhuur' annex 'gasstation'. Geweldig die pompjes in het binnenland. Het begon wat te sputteren en over onze eerste gravelroad reden we door naar Liston. Onderweg zagen we behalve 4 dode (slapende) kangeroes ook 3 springlevende. Bij binnenkomst in Stanthorpe zagen we echter een hele kudde. Wel 20 stuks. Volgens Jannie van der Meulen zijn hier nooit kangeroes in town, ze zijn waarschijnlijk hier naar toe gevlucht vanwege de bosbranden. Wij vonden het geweldig.

We pikten, inmiddels in de stromende regen, Jannie op en zij ging met ons naar de verhuurdame van ons huisje. We kregen de sleutel en heel veel informatie en gingen naar de cottage uit 1880. Van buiten zag het er allemaal heel gewoon uit maar van binnen is het een echte gerestuareerde cottage zoveel mogelijk ingericht in oude stijl. We voelden ons er meteen thuis. Jannie wil de hele week voor ons koken, zalig! We aten gisteren dus bij haar en gingen vroeg terug naar onze cottage, toch wel weer wat moe van de reis. We sliepen als blokken tot wel 10.30 uur vandaag en zijn nu weer bij. Morgen doen we weer aktief, vandaag tutten we wat aan. Het weer heeft zich goed hersteld, de zon schijnt, beetje wind erbij. De hoed moest weer op.

Tot de volgende keer en de groeten van ons allen!

Stanthorpe deel 2

Maandag, 15 oktober, Stanthorpe, ik voerde een honeyeaterbird uit de hand en reed een krakje in de auto...
Hello again, Allereerst even wat huishoudelijke mededelingen. Allen die ons mailen: dank jullie wel, we printen ze allemaal uit en maken er een leuk boekwerkje van voor onszelf waar we af en toe in kunnen lezen. Heerlijk is dat. En: Marc, Karen, Kevin en Merlijn... we blijven stampen hoor, Els stampt het hardst van allemaal en we hopen dat jullie er geen onweer meer door krijgen. Eergisteren regende het hier heel hard, betekent dat dat jullie ook terugstampen?? En: ik vond een steentje op Aboriginalgrond, heb ik maar meegenomen.

Dan terug naar het verslag. Na het internetten van vrijdag 12 oktober deden we boodschappen hier in 't winkelcentrum. Boodschappen doen blijft een avontuur, je ziet zoveel dingen die je niet kent dus we doen niet anders dan verpakkingen lezen. Je bent zo een uurtje zoet in een doodgewone supermarkt. Rare toeristen... 's Avonds aten we in ons huis en Jannie was onze gast. Tegen 23.00 uur brachten we haar terug naar huis en toen was de temperatuur tegen het vriespunt. KOUD! En miljoenen sterren aan de hemel en geen ster die we herkennen. Raar hoor zo'n totaal andere hemel. De zon gaat hier ook al andersom, van Oost, door het NOORDEN, naar West. We misrekenen ons nog wel eens als we in de zon zitten en opeens komt de schaduw over ons heen vanaf een totaal niet verwachtte kant.

Zaterdag 13 oktober gingen we met Jannie on tour. Eerst naar het Communitycentre waar een gardenfair was. Dat was een beetje thuis voor ons, ook hier verkopen ze plantjes en tuinkabouters maar alles net een beetje anders. Betonornamenten bestaan hier uit kakatoe's, tijgers etc. Dat zie je bij ons toch minder. Daarna gingen we door naar de rivier waar een fair van het Rode Kruis was. We zagen daar onze allereerste Waterdragon een enorme hagedis/varaan van zo'n 60 cm. van kop tot het puntje van zijn staart. Een prachtig beest, zo oer. We aten wat en dronken wat en verbrandden levend in de zon. Dus weer in de auto en naar de Bramble Patch. Dat is een fruitfarm waar ze aardbeien, frambozen, bramen en andere bessen kweken. Er is een koffiehuis/winkeltje bij waar je jam kan proeven (en kopen) en heerlijk ijs kan eten. Dat deden we maar, als je er toch bent... Heerlijk was het. Via achteromweggetjes langs de Storm King Dam gingen we terug naar huis, aten bij Jannie en sliepen als blokken. We merken dat zo'n dag toch wel vermoeiend is omdat onze ogen nog steeds niet gewend zijn aan het feit dat alles hier anders is. Er is dus veel te veel om te zien en dat vermoeid enorm. Maar genieten? Volop!

Gisteren, 14 oktober, was onze Girraween-dag. Stond ook op het verlanglijstje. Na het ontbijt gingen we op pad, ik mocht rijden. We vinden het links rijden nu zo grappig dat we er bijna om vechten. Gelukkig heeft Peter wat last van zijn schouder en mag ik wat vaker. Gisteren had ik, bij nader inzien, beter de eer aan hem kunnen laten. Na een mooie rit door de heuvels waren we om 12.30 uur in Girraweenpark. Het eerste wat we zagen was weer een kudde kangeroe's. Ik ben dol op die beesten. Vooral als ze zich onder hun oksel krabben lig ik in een deuk. Daarna de auto geparkeerd op een plek naast een picnictafel uit de wind want het weer was een beetje minder gister; bewolkt, veel wind en af en toe bijna koud!! We aten damper (Jannie had dat op mijn verzoek speciaal gemaakt) en dat was heerlijk en er zat een Honeyeater op een takje toe te kijken. Dat is een vogel ongeveer zo groot als een lijster met een hele lange snavel en een hele lange tong -voor de honing natuurlijk-. Hij/zij was goed van vertrouwen en at uit mijn hand. Alweer ge... Na de lunch vertrokken we voor de Granite Arch Walk. Een korte route dit keer. Prachtige natuur, hele grote rotsblokken en alweer een kangeroe onderweg. En dan is het zondagmiddag, in een National Park en je komt welgeteld 4 mensen tegen op zo'n route. Zoveel ruimte hier. Bij terugkomst nog een kopje koffie en dan weer in de auto. Achteruit uitparkeren. BOEM!! Stond er opeens toch een boom op de weg!! Waar die nou vandaan kwam. Peter stapte uit om de schade op te nemen. Bumper beschadigd en het linkerachterlicht aan diggels. Tja.. vrouw achter het rechterstuur geeft meer kans op beschadiging in het linkerhoekje nietwaar? Ik baalde wel maar ja, we zijn een beetje verzekerd. Terug in Stanthorpe belde ik met Hertz en we mochten het, vanwege het eigen risico van $ 385,-- wel zelf laten repareren. Joepie. Gisteravond aten we bij Jannie Cornedbeef, zelf gemaakt en heel lekker en gingen we vroeg naar huis want mam is een beetje verkouden en wilde graag in 't bedje.

Vandaag,15 oktober, hebben we een rustdag omdat we morgen naar Bundaberg reizen en dat is toch wel zo'n 600 km. Peter en ik gingen dus de stad in naar de Ford-garage en ik sprak daar met Vinnie, een Aus-italiaan van Sicilie. Het achterlicht is niet op voorraad maar ze bestelden hem meteen en vanmiddag om 13.00 uur kunnen we komen en dan zit er om 13.30 uur een nieuwe op. Geweldig land en vooral ook geweldig aardige mensen. Echt waar, daar blijf ik me over verbazen. Dat was het dan weer, doe het rustig aan in Nederland en geniet van de herfst dan genieten wij hier nog even door in het voorjaar. Lekker hoor, in een periode van 12 maanden 3 x voorjaar! Wat wil een mens nog meer.

Groetjes en knuffels van ons allemaal.