Maandag 8 oktober, Brisbane. We zijn er!

Donderdag werden we door Chris, Ina en Jannie naar het station gebracht en begonnen we aan de reis. Op Schiphol zat Els al op ons te wachten. Eerst koffie en even bijkletsen en toen op zoek naar het hotel. En dat viel niet mee. Het bleek achter de douane te zijn maar onze bagage konden we nog niet inchecken dus: bagage in de kelder in de kluis en met een KLM-dame door de douane want niet ingecheckt is ook geen boardingpass en dan kun je eigenlijk helemaal niet door de douane. Een heel gedoe dus. De kamers waren goed en we sliepen redelijk.

De volgende ochtend waren we keurig op tijd bij de gate (waarom hebben wij altijd de gate die het verst weg ligt??) en om 11.40 uur mochten we instappen. De grote reis ging echt beginnen. Het eerste stuk vliegen ging gesmeerd, het eten was prima, slapen deden we niet want ons bioritme sprak van dagtijd in plaats van nachttijd. De gordijnen gingen om 21.00 uur al dicht maar af en toe spiekten we toch want buiten was het nog licht. We zagen de zon ondergaan boven de woestijn (Jordanie?), wat een prachtig gezicht, die grote verlatenheid en dan al die kleuren rood en roze.

Zaterdag kwamen we om 07.00 uur in Kuala Lumpur aan, wat een prachtig vliegveld, heel spacy wel. We keken meer omhoog in de hal als voor ons! Onderweg naar het hotel, vanuit de bus, zag ik mijn eerste 'wilde' slang in het water van een poel. Wauw. Het Hotel voldeed aan de verwachtingen, mooi plekje wel. Maleisie is heel groen, heel netjes en vooral vochtig en warm. Palmplantages zo ver het oog reikt, allemaal netjes op een rij en dus een heel groen land. Na het inchecken vielen we allemaal om van de slaap dus liggen en een uur of vier slapen. Daarna een 'ontbijt/lunch' in het restaurant en de rest van de middag zaten we op het balkon van onze kamer met de deuren wijd open te kijken naar een tropische onweersbui die voorbij trok. Prachtig gezicht, alweer genieten. 's avonds weer naar dat mooie vliegveld en instappen voor de laatste etappe. We probeerden echt te slapen onderweg maar dat lukte voor geen meter, verder als een beetje dommelen kom je niet. Dus: lezen, tv-kijken (in alle stoelen zit een schermpje) en op dat systeem kon je ook computerspelletjes doen dus Peter werd weer even Super Mario. De straalstroom zorgde voor een verkorte vliegtijd van 25 minuten dus we waren prachtig op tijd in Brisbane. 
We vlogen aan over de stad; wat een mooi gezicht, de rivier, het centrum: 

AUSTRALIE!!

 
Op het vliegveld werd Els gespot door een voedselhond. Zoals wij drugshonden hebben hebben ze hier food-dogs, ze ruiken het als je voedsel bij je hebt en Els haar tas rook kennelijk erg lekker. De hond en Els kwamen er niet achter wat het nou precies was dus kreeg Els een krulletje op haar kaart en mocht ze door (wel een beetje geschrokken, dat wel). Door de douane, die hier superstreng let op voedsel en MKZ, en dan naar de aankomsthal waar Jannie op de eerste rij stond om ons op te wachten. Ze was dolgelukkig ons te zien. Ook Graham en Margaret waren er en Maaike. Een fantastisch weerzien met koffie en thee en toen naar het hotel voor slaap!
's Middags werden we weer opgehaald door Graham voor de Van der Meulen family Picnic. In New Farm Parc, aan de Brisbane River, onder een boom zaten we met de hele familie. Wat een lekker sfeertje, hele aardige mensen en lekker eten en dan dat weer!!! Plotseling zagen we twee exotische vogels lopen in het park tussen de etende families door. Niemand reageerde, wij wel. 'Wat zijn dat voor vogels?' vroegen we. 'Oh... dat zijn Ibissen' was het antwoord op een toon zoals wij zouden zeggen 'dat zijn eenden'. Niets bijzonders voor hun maar heel bijzonder voor ons. Aan het eind van de middag namen we de Citycat terug naar het hotel en gingen nog een uurtje liggen/rusten. 's avonds alleen even de stad in voor een hapje en een pinstop en om 21.30 uur lagen we allemaal plat. Vanochtend waren we vroeg wakker maar hebben heerlijk geslapen. De geest is weer bij, het lichaam nog niet maar dat komt nog wel. Tot een volgende keer!