Dodderen
Dat moment dat je wakker wordt en weet: het is zaterdag. En ik hoef helemaal niks! Nou ja, later pas, als we gaan klussen bij zus en zwager die net een gloednieuw huis opgeleverd hebben gekregen. Maar nu, dit moment, op deze zaterdagmorgen: eerst nog even niks.
Ik draai me om en val weer in slaap. En droom. En word weer wakker. De wekker geeft aan dat de tijd genadig is vandaag; ik hoef nog steeds helemaal niks. Weer draaien, weer slapen, heel kort dit keer, maar toch weer dromen. Dat herhaalt zich zo’n vier keer. En dan komt het woord in mijn hoofd. ‘Dodderen’.
Dat zei mijn moeder altijd als je nog even kon blijven liggen. ‘Blijf nog maar even lekker dodderen’. Wat een zalig woord! Ik neem me meteen voor: ik ga vaker dodderen. Het was heel druk de afgelopen jaren maar nu wordt het vaker doddertijd.  Heerijk!
Zo is het maar net
Hé Dondersteen, leuk dat je er weer bent!! Ik heb je verhalen gemist. Voor alles is een tijd, geniet van je doddertijd 🙂
Dag Doddersteen. 🙂
Volgens mijn Drentse Woordenboek (Hadderingh) staat dodderen voor: dommelen, suffen.
Dodderen moet het nieuwe ontstressen worden. Gat in de markt voor Drenthe, met gespecialiseerde horeca die tal van dodderarrangementen aanbiedt. Ontbijt om 12 uur of 2 uur ’s middags, naar keuze. Altijd met anijs- en saliemelk en andere rustgevende dranken.