Dondersteen

  Het beloofde een stralende herfstdag te worden en we hadden geen afspraken. Dat is de perfecte combinatie om een stukje Pieterpad te kunnen lopen. We gingen dus met de auto naar Sleen, van daaruit met de bus naar Schoonoord en begonnen daar aan het tweede deel van de etappe Schoonloo – Sleen.

Bijkomend voordeel was natuurlijk dat ik mijn nieuwe camera eens even goed uit kon testen. Gevolg daarvan was dan weer dat het voor geen meter opschoot. We deden, ik schrijf het met schaamrood op de kaken, 2 uur over de eerste vijf kilometer. Dat we überhaupt Sleen nog gehaald hebben vandaag mag bijna een wonder heten. Maar ja, je wandelt een stukje en dan, een kunstwerk, ‘ach toe, ga er even bij staan, ja zo, en dan een been omhoog en dan… nee, nou niet naar mij kijken, kijk omhoog, alsof je gaat klimmen’. En dan, uit-ein-de-lijk: klik.

Nog geen honderd meter verder:  ‘kijk, de maan‘. Stop. Klik. Nog een keer klik. Andere instelling. Klik. En dan weer verder.

En zo ging het de hele dag door. Van paddenstoel naar blaadje, van blaadje naar bospad, van bospad naar ganzen. Ik klikkerdeklikte me suf. En tussen al dat klikken door wandelden onze voeten ons naar Sleen.

Het was een mooie route op een mooie dag en na vijftien kilometer wandelen en klikken kwam de kerktoren van Sleen steeds maar dichterbij. ‘Kijk, daar, bij die toren? Daar mag ik van mezelf koffie met appeltaart’, zei ik, ‘ap-pel-taart. Met slagroom’. Even later zaten we op het terras. Koffie was er wel. De laatste appeltaart was net verkocht aldus het jonge obertje. Tja, je kunt nou eenmaal niet alles mee hebben…

Eenmaal thuis moest er nog één klusje gebeuren. Want naast de vele foto’s moest er natuurlijk ook gefilmd worden met de nieuwe camera. En daardoor kunt u nu heel even meelopen. Vijftien kilometer in minder dan drie minuten. En zonder moe te worden. 😉

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=r5Leo3VSEZg&list=UUX_u3HGGwdhx61aEGTG_Olg&index=1&feature=plcp[/youtube]

Route: