Dondersteen

Op een mooie Pinksterdag wandelen in de zon, dat leek ons wel fijn. En dus begonnen we vanmorgen in Rolde aan etappe vijf van het Pieterpad. De zon scheen, vogels kwetterden, het dorp was nog stil. We zwaaiden nog een keer naar de Rolder toren en gingen het oude spoor op dat vroeger van Assen naar Stadskanaal liep. Met aan beide kanten bomen is het inmiddels een schaduwrijke laan geworden.

Nadat we onder de N33 waren doorgegaan sloegen we af naar het stroomdal van het Andersche Diep. Zo dicht bij huis maar we waren er nog nooit geweest. En dat is stom. Want wat is het daar prachtig, daar gaan we zeker nog een keer naar terug. Het Pieterpad singert zich tussen de landerijen door en er zijn een aantal van die charmante overstapjes.

Het hoogtepunt van de dag was wel de voorde in het Andersche Diep. Er was wel een bruggetje hoor, dat had ook gekund, maar je kon ook door de voorde, een oude doorwaadbare plaats. En dat konden we natuurlijk niet laten. Aan de andere kant van de voorde stond een groep prachtige koeien. Mét kalveren. En hoorns! Ik werd er helemaal gelukkig van. Koeien met een middeleeuwse look, prachtig. Ik klikte me een slag in de rondte daar bij het Andersche Diepje.

Daarna kwam een stug deel. We moesten een heel lang stuk alsmaar rechtdoor en dan ook nog eens alsmaar in de zon. Geen spatje schaduw, geen zuchtje wind. We besloten, aan het eind van dat lange stuk, een omweggetje te maken om bij het Boomkroonpad te komen. Niet dat we ook nog eens boomkronen wilden beklimmen maar omdat ze daar een uitspanning hebben met koffie, gebak en koud, koel water. Het was de omweg meer dan waard. We kwamen er ook nog eens familie van mij tegen én Gasselters. En dat, dat weet iedereen, is altijd gezellig.

Na een uurtje konden we er weer tegen en langs het Meindersveen gingen we over het Grolloërveld richting Schoonloo. De benen waren inmiddels meer dan moe en we waren ook echt blij toen we, zo’n twee kilometer voor Schoonloo, bij een camping een prachtig terras zagen waar ze -joepie- patat hadden. En kroketten. En Icetea. Yum.

Gelaafd konden we aan de laatste twee kilometer beginnen. Eenmaal terug bij de auto stond er 23 kilometer op de teller. Dat wordt weer strompelen morgen.

Route:

(meer foto’s op Flickr)